We zijn inmiddels een maand gevorderd in het nieuwe voetbalseizoen. Zeker nu de weersomstandigheden goed zijn geweest, is het een feest om te zien wat er op onze voetbalvelden plaatsvindt. Persoonlijk hecht ik het meeste waarde aan de zaterdagochtend, als onze jongste talenten hun kunsten vertonen. Wat kijken zij nog vrij naar de wereld! Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor hun ouders.

Nu wil ik ervoor waken teveel nadruk te leggen op wat niet goed gaat. Want 90% loopt gewoon goed. Maar het zit in mijn aard om aandacht te geven aan wat beter kan. In mijn vorige artikel schreef ik al dat ook bij FC Uitgeest niet alles perfect geregeld is. Al is dat wel het streven. Ik ga proberen een genuanceerd beeld te geven over wat nog beter kan bij onze club.

Eerst kort wat er zich op voetbalgebied buiten FC Uitgeest heeft plaatsgevonden. De kwestie bij ZOB waarbij te fanatieke ouders een negatief stempel drukten op de jeugdafdeling en de gehele vereniging. Een jeugdtrainer met kwade bedoelingen die bij meerdere regionale voetbalclubs zijn gang kon gaan. Een club die teams uit de competitie haalt omdat de ouders structureel te fanatiek zijn.

Ik ben eerlijk gezegd als de dood als FC Uitgeest een keer betrokken raakt bij een incident, van welke aard dan ook. Je hoopt dat er nooit iets ernstigs gaat gebeuren maar tot hoever reikt je invloed? Met zoveel leden en teams is er een verhoogde kans dat er iets gebeurt.

Sportiviteit en respect staat hoog aangeschreven. Het beleid rondom een veilig sportief klimaat (NOCNSF) wordt dan ook door FC Uitgeest onderschreven. Veel zaken hebben we op dat gebied op orde. Dit seizoen gaan we wel inzetten op het uitvragen van Verklaringen omtrent Gedrag (VOG) bij een ieder die betekenis heeft bij de jeugdafdeling. Uiteraard gaat dit niet voorkomen dat er wat gebeurt maar het heeft wel een preventieve werking.

Welke zaken zijn me tot nu toe dit seizoen opgevallen. Als volgt:

• Teams zonder (voldoende) leiders: Naarmate kinderen ouder worden, lijkt de ouderbetrokkenheid af te nemen. Het valt me vooral op in de zogenaamde breedtesport. Zo zijn er teams die op het moment van schrijven nog steeds geen (voldoende) leiders hebben. Uiteraard faciliteren we vanuit het jeugdbestuur dat dat alsnog goed komt. Maar we schromen niet om teams uit de competitie te halen als dat niet op korte termijn wordt ingevuld.
• Opzeggen lidmaatschap als het seizoen al gestart is: Ook dit lijkt een trend te worden en het valt ook weer op bij de breedtesport. Waar is de tijd gebleven dat ouders zeiden dat je een seizoen afmaakt voordat je kunt stoppen? Snappen zij niet dat je op deze manier je teamgenootjes in de steek laat? Welk voorbeeld geef je als ouder naar je kind? Kan me voorstellen dat dit straks ook voor studies en banen geldt.
• Ouders die verstoppertje spelen: In elk team heb je ouders die gelijk opstaan als de verenigingstaken opgepakt moeten worden. Maar er zijn ook ouders die zich nooit melden. Dit zorgt voor irritaties, zeker als teams al langer bij elkaar zijn. Hier heb ik de verwachting dat ouders elkaar er zelf op aanspreken, al snap ik dat dat lastig kan zijn.
• Kinderen die niet komen opdagen bij de wedstrijd: Hier begeef ik me wellicht op glad ijs. Het valt namelijk vooral op bij kinderen van ouders van een niet-westerse achtergrond. Helder dat communicatie lastig is als je de Nederlandse taal niet goed machtig ben. Even goed heb ik soms het idee dat het spelen in teamverband mogelijk niet helemaal begrepen wordt. Iedereen is welkom bij FC Uitgeest, dat wil ik echt benadrukken. Maar bij een lidmaatschap horen ook zaken als aanwezig zijn en als dat niet lukt, daarover te communiceren. Dit issue speelt breder dan alleen bij sportclubs, ik weet dat scholen er ook mee te maken hebben.
• Parkeren en stoppen voor de ingang van het complex: Veel ouders weten dat ik streng ben als er vlak voor de ingang van ons terrein met een auto wordt gestopt. Er komen veel kinderen hun fiets stallen en het stoppen van auto’s creëert gevaarlijke situaties. Zeker als straks de wintertijd intreedt en het steeds eerder donker wordt. Met de gemeente werken we samen aan een betere oplossing. Maar wat mij het meest raakt, is de opmerkingen die ik naar mijn hoofd krijg als ik mensen wijs op het feit dat ze niet voor de poort mogen stoppen. Ik zie het nog een keer gebeuren dat ik klappen krijg en zover wil ik het echt niet laten komen.
• Bejegenen van onze scheidsrechters: Hier wil ik meteen melden dat dit ook door leiders en ouders van FC Uitgeest gebeurt. Dat vind ik echt niet kunnen. Op de zaterdag staan jonge kinderen wedstrijden te fluiten. Hoe stoer is dat! Hoe krijg je het dan in je hoofd om te gaan schreeuwen langs de kant? Totaal geen besef van wat dat doet met de jeugdscheidsrechter in kwestie. En als club raken we deze jongens en meisjes dan kwijt.

Met betrekking tot dat laatste, ik ben zelf gestopt met fluiten. Ten eerste omdat ik vind dat ik al genoeg doe. En het lichaam het fluiten steeds minder aan kan. Maar ook omdat ik genoeg heb van de negativiteit. Hoe vriendelijk alles is voordat het 1^e fluitsignaal gaat en wat er daarna allemaal gebeurt, een totale omslag soms. Nu zal dat ook mijn scheidsrechterskwaliteiten hebben gelegen maar dan nog.

Nu ik dit allemaal zo heb opgeschreven (en ik niet de illusie heb compleet te zijn), lijkt het een heel somber verhaal geworden te zijn. Ik wil benadrukken dat ik er zo niet inzit, ik ben nog steeds vol positieve energie om van FC Uitgeest een nog mooiere club te maken. En ik merk dat velen dat ook willen, dank daarvoor. Hoe mooi is het als we nog meer ouders meekrijgen in deze positieve ontwikkeling? Heel mooi natuurlijk.

Mocht er naar aanleiding van dit artikel met mij van gedachten gewisseld willen worden, dan kan dat uiteraard. Hiertoe kun je me bellen of appen (06-22603317) of mailen (jeugdvoorzitter@fcuitgeest.nl).